Wild op het menu en illegale praktijken bij jagers: Een onderzoek naar dubieuze jachtmethoden.
Tijdens de feestdagen staat bij veel mensen wild op het menu. Anneleen Vandewynckel van Fenavian (de federatie van vlees- en eiwitverwerking in ons land) legt uit dat een verkoper van everzwijnensteaks, fazantfilets of hazenruggen deze vleesstukken “wild” mag noemen op de verpakking, zelfs als de dieren nooit een dag in de vrije natuur hebben geleefd. De term “wild” in de slagerij of supermarkt heeft niets te maken met waar of hoe het dier is opgegroeid. Wild is een specifieke categorie van dieren, en het volstaat om daarbij te behoren.
De term “wild” verwijst naar een specifieke categorie dieren, ongeacht hun leefomstandigheden (gekweekt of wild). Everzwijnensteaks, fazantfilets of hazenruggen kunnen bijvoorbeeld als “wild” worden verkocht, zelfs als ze in gevangenschap zijn gekweekt.
De tekst benadrukt dat de Europese wetgeving een onderscheid maakt tussen “vrij wild” (uit de vrije natuur) en “gekweekt wild” (in gevangenschap), maar dit onderscheid wordt zelden vermeld op de verpakking. Consumenten krijgen doorgaans niet te weten of het vlees afkomstig is van in het wild levende dieren of gekweekte exemplaren.
Er worden vier categorieën wildsoorten onderscheiden in Vlaanderen:
1. Grofwild, zoals edelherten, damherten, reeën en wilde zwijnen.
2. Kleinwild, zoals hazen, fazanten, patrijzen en korhoenders.
3. Waterwild, zoals eenden en ganzen.
4. Overig wild, dat niet in de andere categorieën past, zoals houtduiven, konijnen, vossen en verwilderde katten.
Let wel op: enkel hoefdieren, herkauwers en vogels mogen als voedsel worden aangeboden, maar een vos of verwilderde kat mag niet worden verkocht als voedsel.
Ondanks de Europese wetgeving is het onderscheid tussen vrij wild en gekweekt wild niet verplicht op de verpakking. Als consument kun je wel de herkomst van het vlees vinden, maar niet of het dier in gevangenschap is grootgebracht. De tekst eindigt met het benadrukken dat ervaren koks het onderscheid mogelijk kunnen proeven, aangezien wild vlees vaak een andere smaak en textuur heeft dan gekweekt vlees.
Dus je kunt niet weten of het stuk vlees afkomstig is van dieren die in het wild hebben geleefd of zijn gekweekt, behalve in het geval van edelherten, waarvoor een speciaal nummer op de verpakking vereist is als ze in gevangenschap zijn gekweekt. Het illegaal uitzetten van dieren voor de jacht, zoals onthuld in het “Pano”-onderzoek,blijft een zorgwekkende praktijk met potentiële gevolgen voor biodiversiteit en ecologisch evenwicht.
Meestal zul je dus niet weten of het dier vanaf de geboorte in het wild heeft geleefd of is gekweekt en pas later is uitgezet. Dat laatste is in Vlaanderen verboden.
“Pano” (een TV-programma van VRT) test hoe makkelijk je dieren kunt kopen om ze illegaal los te laten en op te jagen: “500 of 1.000 fazanten kopen? Geen probleem.”
Een onderzoek door het programma “Pano” onthult dat het kopen van dieren om ze illegaal vrij te laten en te bejagen een praktijk is die nog steeds voorkomt, ondanks dat dit al meer dan 30 jaar verboden is in Vlaanderen.
Het onderzoek ging undercover als jager en ontdekte dat fazanten in grote aantallen kunnen worden gekocht bij kwekers voor illegale uitzettingen. Hoewel het toegestaan is fazanten te houden, is het vrijlaten ervan verboden. Een jager die in het onderzoek wordt geïnterviewd, onthult zelfs hoe hij onder de radar blijft door minder dan 50 fazanten te houden en de pootringen vlak voor het uitzetten door te knippen. Naast de problematiek rond fazanten legt het onderzoek ook de illegale uitzetting van tamme eenden bloot. Er zijn zelfs gevallen van 6 jagersgroepen die dit jaar een jachtverbod hebben opgelegd gekregen vanwege betrappingen bij het uitzetten van dieren. Dit heeft geleid tot verhalen over tamme fazanten die in tuinen verschijnen, wat aantoont dat deze illegale praktijk helaas nog steeds voorkomt.
Waarom is het een probleem dat dieren worden uitgezet om op te jagen? Dieren uitzetten om er nadien op te jagen is al ruim 30 jaar verboden in Vlaanderen. Daarvoor zijn verschillende redenen, zegt bioloog Frederik Thoelen. “Het kan schadelijk zijn voor de biodiversiteit”, zegt hij. Veel dezelfde dieren in een klein gebied kunnen het ecosysteem van planten en dieren verstoren. Als ze op het water worden uitgezet, zijn hun grote hoeveelheden uitwerpselen ook een probleem voor de waterkwaliteit.
Editor: Jaron Garitte
